Μαθαίνουμε ότι οι κυνηγετικοί σύλλογοι πιέζουν να επιτραπεί το κυνήγι και σε άλλες περιοχές στο Εθνικό Πάρκο του Αμβρακικού και ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου ετοιμάζεται να τους ικανοποιήσει για μια ακόμα φορά.

Η περίπτωση του Αμβρακικού είναι ιδιαίτερη. Το 2013, μετά από χρόνια πίεσης και παρασκηνιακών ενεργειών, επιτράπηκε η θήρα σε 6 περιοχές του Εθνικού Πάρκου Αμβρακικού.

Τότε το WWF αντέδρασε έντονα και επεσήμανε τον μηχανισμό πίεσης των κυνηγών: η Ε΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Ηπείρου αρνούνταν να επιτηρήσει τη λαθροθηρία στον Αμβρακικό με τη Θηροφυλακή που το κράτος τούς έχει παραχωρήσει, πιέζοντας να δοθεί στους κυνηγούς ένα μεγάλο τμήμα του προστατευόμενου, διεθνούς σημασίας υγροτόπου.

Τελικά πέτυχαν το σκοπό τους, αν και η λαθροθηρία καλά κρατεί φυσικά. Η απόφαση αυτή ήρθε παρά το νόμο 3739/2011 κατά τον οποίο στις Περιοχές Προστασίας της Φύσης επιτρέπονται μόνο δραστηριότητες που δεν αλλοιώνουν το περιβάλλον και δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας της περιοχής.

Όσο πράγμα κατά τη γνώμη μας απαράδεκτο για μια σειρά από λόγους:

  • Ο Αμβρακικός κόλπος αποτελεί το μεγαλύτερο σύμπλεγμα λιμνοθαλασσών της Ελλάδας με μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις υδρόβιων πουλιών. Τα πουλιά, που τα περισσότερα ανήκουν σε σπάνια και μη θηρεύσιμα είδη, χρησιμοποιούν τους υγρότοπους της περιοχής για να ξεχειμωνιάσουν και είναι αντίθετο με κάθε έννοια προστασίας το να μαζεύονται εκεί οι κυνηγοί για να τα αποδεκατίζουν.
  • Η τάση όλων των Ευρωπαϊκών χωρών είναι να βελτιώνουμε την ποιότητα της φύσης και να προστατεύουμε την βιοποικιλότητα καθώς και τους εξαιρετικά σπάνιους και ευαίσθητους υγρότοπους όπως είναι ο Αμβρακικός. Πρόκειται για σύμπλεγμα λιμνοθαλασσών με πανευρωπαϊκή σημασία. Παντού στον πολιτισμένο κόσμο προωθείται ο οικοτουρισμός, η φωτογράφηση και η παρατήρηση πουλιών, ιδιαίτερα στα Εθνικά Πάρκα και σε τόπους τεράστιας οικολογικής σημασίας όπως είναι ο Αμβρακικός. Το κυνήγι όχι απλώς είναι αντίθετο με την προστασία, αλλά είναι ασύμβατο με όλες τις παραπάνω δραστηριότητες.
  • Οι κυνηγοί και οι οργανώσεις τους, προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να πείσουν τους πάντες ότι το κυνήγι είναι διαχείριση. Αλήθεια, για ποιο λόγο επιτράπηκε το κυνήγι στο Εθνικό Πάρκο το 2013; Ήταν τα πουλιά υπερβολικά πολλά και υπήρχε ανάγκη να σκοτωθούν για να μειωθούν οι πληθυσμοί τους; Έγιναν μελέτες που έδειχναν ότι χρειαζόταν μείωση των πληθυσμών των πουλιών στο Εθνικό Πάρκο; (αν είναι ποτέ δυνατόν να προσπαθούμε να μειώσουμε τα ζώα στα Εθνικά Πάρκα. Τα Εθνικά Πάρκα θεσμοθετήθηκαν για την προστασία των περιοχών και της άγριας ζωής που φιλοξενούν και όχι για να παραχωρούνται στους κυνηγούς για τη διασκέδαση τους.
  • Πάρα πολλές παραβάσεις έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται στην περιοχή, όπως η χρήση πλωτών μέσων, η θήρα εκτός εποχής και τη νύχτα, η θήρα απαγορευμένων ειδών κλπ.
  • Ο έλεγχος του κυνηγιού δεν είναι πουθενά επαρκής στην Ελλάδα, το οποίο σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τον έλεγχο των κυνηγών στο Εθνικό Πάρκο, ενώ η περιοχή είναι τεράστια και γεμάτη δυσπρόσιτα υγροτοπικά σημεία. Ποιος άραγε θα ελέγχει τη χρήση μολύβδινων σκαγιών στους υγρότοπους της περιοχής; Ή ποιος θα ελέγχει τη θήρα με βάρκες, τη στιγμή που οι φύλακες δεν διαθέτουν βάρκες οι ίδιοι;
  • Είναι λίγες οι περιοχές που έχουν οι κυνηγοί για να κυνηγούν και δεν τους φτάνουν; Κυνηγούν ήδη σε όλη σχεδόν την επικράτεια, σχεδόν παντού. Για ποιο λόγο ακριβώς τους παραχωρήθηκε μια προστατευόμενη περιοχή που αποτελεί Εθνικό Πάρκο; Είναι αυτό προστασία του περιβάλλοντος σε Ευρωπαϊκή χώρα;

Για αυτούς τους λόγους, ζητάμε από το ΥΠΕΚΑ και τον κύριο Αμυρά να μην ενδώσει στις πιέσεις των κυνηγών αλλά να φροντίσει για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη διατήρηση της φύσης της χώρας μας και του Εθνικού Πάρκου Αμβρακικού συγκεκριμένα.

Να προωθήσει τον οικοτουρισμό και το σεβασμό στη φύση και να απαγορεύσει ξανά το κυνήγι στο Εθνικό Πάρκο Αμβρακικού, όπως θα έπρεπε να ισχύει σε κάθε Εθνικό Πάρκο και σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τον εαυτό της.

Παραπομπές

On